Wetgevers in New York proberen autokopers te beschermen tegen een groeiende trend: abonnementskosten voor functies die al in voertuigen zijn ingebouwd. Een nieuw wetsvoorstel, Assembly Bill A1095, heeft tot doel te voorkomen dat autofabrikanten maandelijkse kosten in rekening brengen voor functionaliteiten die out-of-the-box zouden moeten werken. Aanzienlijke uitzonderingen zouden echter de effectiviteit van de wet kunnen ondermijnen.
Het probleem met autoabonnementen
Moderne auto’s zijn steeds meer afhankelijk van software om kernfuncties te controleren, en autofabrikanten zijn begonnen sommige functies achter betaalmuren te vergrendelen. Wat ooit standaard was, zoals verwarmde stoelen, geavanceerde rijhulpsystemen of zelfs fundamentele verbeteringen aan de motorprestaties, vereist nu een terugkerend abonnement. Deze praktijk frustreert consumenten die zich genaaid voelen vanwege de kenmerken waarvoor ze al betaald hebben met de aankoopprijs van het voertuig.
Hoe het wetsvoorstel werkt (en niet)
De voorgestelde wet zou autofabrikanten verbieden extra kosten in rekening te brengen voor functies die volledig functioneren met bestaande hardware. Als een auto over de fysieke mogelijkheden beschikt, kan de fabrikant geen maandelijks bedrag afdwingen om deze te activeren. Dit is gericht op voor de hand liggende gevallen waarin een functie na aankoop opzettelijk wordt uitgeschakeld.
Het wetsvoorstel bevat echter brede uitzonderingen die de impact ervan verzwakken:
- Navigatie-updates, entertainment en connectiviteit: Abonnementen voor navigatie, satellietradio, Wi-Fi en telematica blijven ongewijzigd.
- Software-afhankelijke functies: Cruciaal is dat de wet rijhulpsystemen zoals GM’s Super Cruise vrijstelt, evenals elke functie die afhankelijk is van mobiele of datanetwerken. Dit betekent dat autofabrikanten legaal geld kunnen blijven vragen voor geavanceerde veiligheids- en automatiseringstools.
Waarschijnlijke reactie van autofabrikanten
De vrijstellingen creëren een duidelijk pad voor autofabrikanten om de wet te omzeilen. Door meer functies aan software of dataverbindingen te koppelen, kunnen ze lopende abonnementskosten rechtvaardigen, zelfs voor functies die technisch beschikbaar waren op het moment van aankoop. Over-the-air-updates verbeteren weliswaar voertuigen, maar zijn inherent softwareafhankelijk en vallen daarom buiten de bescherming van het wetsvoorstel.
“Autofabrikanten zullen waarschijnlijk de mazen in de wet exploiteren om geld te blijven verdienen met functies die bij de auto horen”, zegt industrieanalist Ben Carter. “Het wetsvoorstel is eerder een symbolisch gebaar dan een echte oplossing.”
Wat is het volgende
Het wetsvoorstel is door de wetgevende macht van New York aangenomen en wacht op handtekening van de gouverneur. Zelfs als het wordt aangenomen, zal de impact ervan waarschijnlijk beperkt blijven door de bestaande vrijstellingen. Dit benadrukt een groter probleem: de toenemende kracht van software in moderne voertuigen en het vermogen van fabrikanten om de toegang tot functionaliteit te controleren, lang na het verkooppunt.
De stap om autoabonnementen aan banden te leggen is misschien niet zo effectief als gehoopt, maar het roept de vraag op of autokopers hun auto rechtstreeks moeten bezitten of alleen maar onderdelen van autofabrikanten moeten huren.
